نگاه به آسمان (قرآن)نگاه به معناى نظر و ديد است. [۱]
فرهنگ فارسى، ج ۴، ص ۴۸۰۵، «نگاه».
خداوند در قرآن کریم انسانها را به نگاه به آسمانها تشویق کرده است.دراین مقاله ین آیات معرفی می‌شوند.۱ - زینت برجهای آسمانخداوند، زينت‌بخش برجهای آسمان، در نگاه انسانها: وَ لَقَدْ جَعَلْنا فِي السَّماءِ بُرُوجاً وَ زَيَّنَّاها لِلنَّاظِرِينَ. ۲ - تشویق الهی به نگاه به آسماننگاه به آسمان، به منظور پى بردن به نظم و انسجام دقيق جهان آفرینش، مورد تشویق خدا: الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَماواتٍ طِباقاً ما تَرى فِي خَلْقِ الرَّحْمنِ مِنْ تَفاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرى مِنْ فُطُورٍ ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنْقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خاسِئاً وَ هُوَ حَسِيرٌ. «فارجع البصر» تقدير و معناى آيه اين است: نگاه كن، سپس نگاه كن به آسمان. ۳ - نگاه به برقهاى آسمانى••• نگاه به برقهاى اميدزا و خوف‌آفرين، از راههای خداشناسی: ۱. هُوَ الَّذِي يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفاً وَ طَمَعاً .... ۲. وَ مِنْ آياتِهِ يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفاً وَ طَمَعاً ... إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ. ••• نگاه به برقهای آسمانی، به منظور شناخت خدا، نشانه خردمندی: وَ مِنْ آياتِهِ يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفاً وَ طَمَعاً ... إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ. ۴ - پانویس
۵ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۳۸۲، برگرفته از مقاله «نگاه به آسمان». |